"Vita mutatur non tollitur"

 Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;

prezentacje postaci i ich dorobku

 

Profesor Marian Rusecki (1942-2012)

sylwetka i publikacje
 Marian Rusecki (1942-2012) Marian Rusecki (1942-2012) 

Ks. Profesor Marian Rusecki urodził się 22 marca 1942 roku w Janowie Lubelskim. Po uzyskaniu świadectwa maturalnego wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1966 roku, następnie rozpoczął pracę duszpasterską w parafii Garbów, a od 1970 roku - w parafii św. Pawła w Lublinie. W latach 1960-66 odbywał studia teologiczno-filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Uzyskał stopień magistra przedstawiając pracę Elementy apologetyki personalistycznej u Jeana Mouroux, promotorem był ks. prof. Edward Kopeć. Następnie podjął na KUL studia doktoranckie z teologii fundamentalnej na KUL, które ukończył uzyskaniem w 1974 roku stopnia doktora na podstawie rozprawy Współczesne dyskusje nad teorią apologetyki, napisanej również pod kierunkiem ks. prof. E. Kopcia. W tym też roku został zatrudniony na Uniwersytecie na stanowisku asystenta. W 1976 zdobył stypendium Institutu Catholique w Paryżu, w 1983 i 1989 roku – Katolickiego Uniwersytetu Louvain-la-Neuve. W 1984 roku habilitował się na podstawie rozprawy Funkcja motywacyjna cudu w teologii XX wieku, za którą otrzymał nagrodę Rektora KUL. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1994 – profesora zwyczajnego. Był wieloletnim dyrektorem Instytutu Teologii Fundamentalnej KUL. Przez dwie kadencje pełnił również funkcję prodziekana Wydziału Teologii. W latach 1990-1996 był członkiem redakcji Encyklopedii Katolickiej oraz kierownikiem działu „Teologia fundamentalna". Należał do Towarzystwa Naukowego KUL. Od 1989 roku przewodniczył Ogólnopolskiej Sekcji Teologii Fundamentalnej przy Komisji Episkopatu ds. Nauki Katolickiej, która w 2005 została przekształcona w Stowarzyszenie Teologów Fundamentalnych. Papież Jan Paweł II powołał go na członka korespondenta Pontificia Academia Teologica w Watykanie. W 2007 roku został członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów Sekcji Nauk Humanistycznych i Społecznych. Prowadził wykłady w Spišskiej Kapitule (Słowacja) i we Lwowie. Był członkiem Rady Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu w Ružomberoku (Słowacja).

  Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na teologii fundamentalnej i religiologii. Wypromował 41 doktorantów i 150 magistrów.

  Trzykrotnie otrzymał nagrodę Rektora KUL, przyznano mu także nagrodę MEN za książkę Cud w myśli chrześcijańskiej wydanej w 1995 roku, nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka (2000), Lubelską Nagrodę Naukową za Leksykon teologii fundamentalnej. W 2004 roku Prezydent RP odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

  Zmarł 15 grudnia 2012 roku w Lublinie.

Bibliografia:

Ledwoń I. S., Curriculum vitae [w:] Scio cui credidi: księga pamiątkowa ku czci Księdza Profesora Mariana Ruseckiego w 65 rocznicę urodzin / pod red. Ireneusza Sławomira Ledwonia i in., Lublin 2007, s. 3-7; Polak G., Kto jest kim w Kościele, Warszawa 1999, s. 313.

Opracowanie:
Małgorzata Augustyniuk

AKF

Uroczystość wręczenia Księgi Pamiątkowej
ku czci Ks. prof. Mariana Ruseckiego

Uroczystość wręczenia Księgi Pamiątkowej ku czci Ks. prof. Mariana Ruseckiego

 

 
góra strony

Informacje dodatkowe


 


 

Przygotowanie wystawy: Oddział Informacji Naukowej
Małgorzata Augustyniuk

Prezentacja na stronie www: 

 

Autor: Artur Podsiadły
Ostatnia aktualizacja: 14.03.2013, godz. 09:50 - Artur Podsiadły