"Vita mutatur non tollitur" |
Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;
|
O. Feliks Bednarski OP (1911 - 2006) |
O. Feliks Bednarski OP - sylwetka i publikacje |
O. Feliks Wojciech Bednarski, dominikanin, teolog katolicki, aktywny i tytularny współtwórca Soboru Watykańskiego II. Profesor filozofii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i teologii moralnej w Papieskim Uniwersytecie Św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie. Honorowy doktor ATK, nauczyciel akademicki, teolog kultury, działacz harcerski... |
Wojciech Bednarski urodził się 29 października 1911 roku w miejscowości Przedrzymichy Małe (powiat Żółkiew) jako syn Pawła i Barbary z Benowskich. Pochodził z rodziny rolniczej. Uczył się w Żółkwi w gimnazjum; po V klasie, w 1927 roku, wstąpił do zakonu dominikanów w Krakowie. Pierwsze śluby zakonne złożył 25 września 1928, śluby wieczyste - 26 września 1932. Już jako zakonnik (zakonne imię - Feliks) dokończył naukę gimnazjalną (w krakowskim Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza). Maturę zdał w roku 1931 i rozpoczął studia na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie w 1937 roku uzyskał dyplom magistra teologii. Wcześniej, bo w roku 1936 (29 czerwca) przyjął święcenia kapłańskie. Po obronie dyplomu wyjechał na dalsze studia do Rzymu i na Uniwersytecie Św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) studiował teologię i filozofię. W 1938 roku uzyskał licencjat, zaś 4 lipca 1939 obronił doktorat z teologii (rozprawa "Doctrina S. Thomae Aquinatis de propassionibus Christi"). Dyplom doktorski nostryfikował w Polsce na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podjęte starania o habilitację przerwał wybuch II wojny światowej. W latach 1939 - 1941 ks. Bednarski przebywał we Lwowie, gdzie pracował jako katecheta i kapelan w szpitalu wojskowym. W latach 1941 - 1943 w Żółkwi uczestniczył w tajnym nauczaniu religii i filozofii. Konspiracyjną pracę pedagogiczną prowadził także po przyjeździe do Krakowa w 1943 roku (między innymi wspólnie ze Stefanem Swieżawskim wykładał podstawy doktryny św. Tomasza z Akwinu). Od 1945 uczył filozofii w Liceum św. Jacka w Krakowie. Po wojnie, w latach 1945 - 1949, pełnił funkcję naczelnego kapelana ZHP w archidiecezji krakowskiej (a trzeba zaznaczyć, że był blisko związany z harcerstwem od lat gimnazjalnych w Żółkwi). Był także związany - przez wiele lat - z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. W 1949 roku został mianowany profesorem i kierownikiem Katedry Etyki na Wydziale Filozoficznym KUL. Historię filozofii wykładał w szkole dominikanów w Jarosławiu oraz w Seminarium Duchownym w Lublinie. We wrześniu 1954 habilitował się na KUL na podstawie pracy "Metoda etyki wychowawczej w świetle epistemologicznych zasad św. Tomasza z Akwinu" (praca została opublikowana pod zmienionym tytułem "Przedmiot etyki w świetle zasad św. Tomasza z Akwinu"). W czerwcu 1957 otrzymał tytuł docenta. W tym samym roku zakończył pracę na KUL; już w październiku 1956 został wysłany przez generała zakonu do Rzymu i powołany na profesora teologii moralnej na Wydziale Teologicznym Papieskiego Uniwersytetu św. Tomasza z Akwinu (Angelicum). Wtedy prof. Swieżawski opowiedział dziekanowi Wydziału Teologicznego KUL, prof. Jerzemu Kalinowskiemu, o młodym docencie z UJ zajmującym się tematyką moralności, Karolu Wojtyle. Został on najpierw zaangażowany jako wykładowca, ale wkrótce otrzymał etat kierownika Katedry Etyki. I pozostawał nim aż do momentu wyboru na papieża... O. Feliks Bednarski w latach 1959 - 1993 przebywał na stałe w Rzymie. W maju 1959 otrzymał najwyższy zakonny tytuł naukowy (magister św. teologii). Jesienią 1961 roku został powołany na Konsultora Papieskiej Komisji Kościołów Wschodnich i brał udział w pracach przygotowawczych Soboru Watykańskiego II. Był także rzeczoznawcą ("peritus") Soboru, oraz doradcą soborowej Komisji do spraw Seminariów, Studiów i Wychowania Chrześcijańskiego. Brał między innymi udział w pracach nad Dekretem o formacji kapłańskiej (Optatam totius) i Deklaracją o wychowaniu chrześcijańskim (Gravissimum educationis). Później przez wiele lat pracował w Kongregacji Nauki Wiary. Pełnił funkcję sekretarza generalnego komisji ds. rzymskich obchodów tysiąclecia chrztu Polski, współpracował z biskupem Józefem Gawliną. Od 1979 był głównym postulatorem procesu beatyfikacyjnego królowej Jadwigi. Wielokrotnie spotykał się z Janem Pawłem II (także przed jego wyborem na papieża), który nazywał go "swoim szanownym poprzednikiem na katedrze etyki w Lublinie". Udzielał się jako spowiednik w rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore. Wspierał polskie harcerstwo za granicą jako kapelan i instruktor. W 1971 był w gronie założycieli Towarzystwa Przyjaciół Teologii i Filozofii Chrześcijańskiej i zajmował się redakcją biuletynu Towarzystwa. W grudniu 1975 otrzymał przyznany przez Pawła VI medal jubileuszowy z okazji Roku Wiary. Wykłady na Papieskim Uniwersytecie Angelicum prowadził do 1986 roku. Żyjąc długo w Rzymie nigdy nie zapominał o Polsce; utrzymywał ścisłe związki z polskim harcerstwem, opiekował się polskimi emigrantami, duszpasterską opieką otaczał wielu kapłanów i zakonników. 31 maja 1991 roku obronił w Rzymie rozprawę doktorską ksiądz Jan Piątek z Kielc, obecny przełożony Świętokrzyskiego Instytutu Teologicznego przy Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Tytuł pracy, przy pisaniu, której ksiądz Jan Piątek wielokrotnie kontaktował się z Janem Pawłem II, brzmiał: "La Formazione della persone umana all'amore allo luce del pensiero filosofico Card. Karol Wojtyła". Promotorem był ojciec Feliks Bednarski. |
O. Feliks Bednarski i Jan Paweł II |
O. Bednarski jesienią 1993 roku powrócił do Polski. Ostatnie lata życia spędził w Krakowie, gdzie działał jako spowiednik, kapelan, duszpasterz harcerski. Został członkiem Towarzystwa Naukowego KUL (w Wydziale Filozoficznym). W czerwcu 1994 odebrał doktorat honoris causa na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. O. Feliks Bednarski OP zmarł 1 lutego 2006 roku po roku ciężkiej choroby. Pozostawił po sobie (co najmniej) 394 publikacje w formie książek, artykułów, tłumaczeń i recenzji. Pogrzeb odbył się 6 lutego; mszy świętej przewodniczył kardynał Franciszek Macharski. O. Bednarski pochowany został w grobowcu zakonnym dominikanów w Krakowie - Rakowicach. |
Wybrane publikacje o. Feliksa Wojciecha Bednarskiego: |
O. Feliks Wojciech Bednarski OP: Sport i wychowanie fizyczne w świetle etyki św. Tomasza z Akwinu Katolicki Ośrodek Wydawniczy VERITAS, Londyn, 1962 (?) |
Św. Tomasz z Akwinu: Suma Teologiczna, Tom 32 Małżeństwo (suppl. 41-68) Przełożył i objaśnieniami zaopatrzył O. Feliks Wojciech Bednarski OP Katolicki Ośrodek Wydawniczy VERITAS, Londyn |
O. Feliks Wojciech Bednarski OP: Miłość narzeczeńska i małżeńska w świetle filozofii św. Tomasza z Akwinu Katolicki Ośrodek Wydawniczy VERITAS, Londyn, 1958 (?) |
|
|
|
Dedykacja o. Bednarskiego ma egzemplarzu podarowanej Bibliotece książki 'Św Tomasz z Akwinu; Suma Teologiczna': "Bibliotece Kat. [-olickiego] Uniw. [-erystetu] Lubelskiego w dowód pamięci tłumacz F. Bednarski o.p. docent K.U.L. oraz prof. Pap. [-ieskiego] Uniw. [-ersytetu] św. Tomasza". |
O. Feliks Wojciech Bednarski OP: L'Experience dans L'Ethique Edudemoniste. La Necessite des Premisses Empiriques en Morale (Studia Universitatis S. Thomae in Urbe, 11) Herder, Roma, 1979 |
O. Feliks Wojciech Bednarski OP: Teologia kultury. Wydawnictwo M, Kraków 2000 ISBN: 83-7221-216-3 |
O. Feliks Wojciech Bednarski OP: Zagadnienia pedagogiczne. Katolicki Ośrodek Wydawniczy VERITAS, Londyn, 1982 |
|
|
|
O. Feliks Wojciech Bednarski OP: Introduzione alla Teologia della Cultura (Formazione Cristiana, 16) Edizioni di AGAPE, Roma 1973 |
Phm O. Feliks Wojciech Bednarski OP: Katechizm harcerski. Dla harcerek i harcerzy zbiór podstawowych wiadomości koniecznych z zakresu ideologii religijnej, wychowania narodowego, metodyki harcerskiej oraz psychologii rozwojowej, w formie pytań i odpowiedzi, z dodatkiem ważniejszych piosenek harcerskich. Dar J. Eksc. Arcyb. hm Józefa Feliksa Gawliny, opiekuna Polaków za granicą, dla drużynowych i zastępowych Związku Harcerstwa Polskiego, Rzym 1963 (dodatek do Polskiego Duszpasterza Zagranicą) |
O. Feliks Wojciech Bednarski OP: Lo Sviluppo della Vita Morale Negli Adolescenti (Formazione Cristiana, 29) Edizioni di AGAPE, Roma 1977 |
Opracowanie i redakcja: Jan Krzysztof Wasilewski |
Ostatnia aktualizacja: 31.08.2008, godz. 00:28 - Jan Wasilewski