"Vita mutatur non tollitur" |
Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;
|
Wojciech Chudy (1947 - 2007) |
Wojciech Chudy - sylwetka i publikacje |
Odszedł wybitny filozof, personalista, etyk, pedagog, oddany nauce i młodzieży nauczyciel akademicki, publicysta, człowiek wielkiego ducha, bezkompromisowy obrońca prawdy. Profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wojciech Chudy nie żyje. Zmarł 15 marca w lubelskim szpitalu po ciężkiej chorobie. Był osobą niepełnosprawną; straszliwe schorzenie na całe życie przykuło go do inwalidzkiego wózka. Jednocześnie był pogodnym, życzliwym człowiekiem, intelektualnie daleko ponadprzeciętnie zaangażowanym w życie naukowe i społeczne środowiska KUL. Przeżył 60 lat. Był kierownikiem Katedry Filozofii Wychowania Instytutu Pedagogiki KUL, członkiem Zarządu i Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II oraz Kolegium Redakcyjnego Kwartalnika Ethos. Przed laty zasiadał m.in. w radzie nadzorczej Radia Lublin. |
Wojciech Chudy: filozof, wychowawca, wykładowca akademicki, publicysta. Urodził się w 1947 roku w Dąbrowie koło Wielunia w rodzinie Tadeusza Chudego i Anny z d. Gładysz. Od dzieciństwa dotknięty chorobą i kalectwem, wiódł życie przykuty do wózka inwalidzkiego. Nie zrezygnował jednak z aspiracji, heroicznie pokonując kolejne wyzwania, które sobie stawiał. W latach 1972 - 1977 odbył studia na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1980 roku obronił na KUL doktorat pt. "Refleksja a poznanie bytu. Refleksja in actu exercito i jej funkcja w poznaniu metafizykalnym". W tym samym roku został pracownikiem uczelni jako dokumentalista Encyklopedii Katolickiej, a w latach 1983 - 1996 jako starszy asystent i adiunkt Instytutu Jana Pawła II KUL. W 1994 roku otrzymał habilitację. Od roku 1996 pełnił funkcję kierownika Katedry Filozofii Wychowania w Wydziale Nauk Społecznych KUL. W latach 1995 - 1997 był również wykładowcą na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jesienią 2004 roku Prezydent RP nadał mu tytuł profesora. Był wieloletnim zastępcą dyrektora, członkiem Zarządu i Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL i zastępcą redaktora naczelnego kwartalnika "Ethos". Był członkiem komitetu redakcyjnego "Roczników Nauk Społecznych" (między innymi redaktorem naczelnym zeszytu drugiego "Pedagogika"). Był czynnym członkiem lubelskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz Towarzystwa Naukowego KUL. Wojciech Chudy był laureatem II nagrody w konkursie Fundacji im. R. Schneidera (1981, Hamburg). Został wyróżniony nagrodą Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej POLCUL (Australia). Od lat '70. XX w. Chudy był czynnym działaczem opozycji demokratycznej. Warto przypomnieć, że jedna z jego najwcześniejszych publikacji ukazała się w drugim obiegu, w połowie lat '80. XX w., w serii 'Biblioteka Spotkań' (kwartalnik 'Spotkania' był nielegalnie wydawany od 1977 roku przez środowisko związane z KUL) przy współpracy toruńskiego Wydawnictwa Kwadrat: "Filozofie wieczyste w czas przełomu. Gdańskie wykłady z filozofii klasycznej z roku 1981". Lublin - Warszawa - Kraków, 1986. Głównymi obszarami zainteresowań naukowych Wojciecha Chudego były filozofia człowieka, filozofia poznania, metafizyka, nauczanie Jana Pawła II, myśl filozoficzna Georga Wilhelma Hegla, antropologiczne i aksjologiczne aspekty niepełnosprawności. Od 2001 roku kierował projektem badawczym "Wychowawcze aspekty zabawy w kontekście założeń teoretycznych personalizmu". Wypromował sześcioro doktorów: - 2002: Justyna Truskolaska (Czynnik wychowawczy zabawy w kontekście założeń teoretycznych personalizmu); - 2002: Ewa Smołka (Filozoficzno-pedagogiczne przesłanki F. W. Foerstera koncepcji wychowania [aspekt personalistyczny]); - 2003: Piotr Nowakowski (Modele człowieka propagowane w wybranych czasopismach młodzieżowych. Analiza antropologiczno-etyczna); - 2003: Witold Starnawski (Wychowawcza rola prawdy w kształtowaniu wspólnoty według K. Wojtyły); - 2005: Agnieszka Regulska (Wychowanie do czystości seksualnej); - 2006: Małgorzata Wałejko (Odrębność i wspólnotowość jako cechy ludzkiego bytu osobowego - konsekwencje pedagogiczne). |
Prof. dr hab. W. Chudy prowadzi proseminarium, seminarium magisterskie i jest promotorem rozpraw doktorskich z filozofii wychowania. Innowacją dydaktyczną wprowadzoną przez prof. W. Chudego na seminariach (i proseminariach) jest "meta-kurs", poświęcony metodyce pisania pracy dyplomowej (magisterskiej oraz doktorskiej}. W jego ramach na każdym posiedzeniu seminaryjnym, prowadzący prezentuje zarówno jednolity zestaw norm edytorskich, dotyczących stylu, formy komentarzy, typów przypisów itp., jak i prakseologię pisania pracy (najbardziej korzystny sposób gromadzenia materiału, ergonomię jego porządkowania i wykorzystywania w tekście, a także najskuteczniejsze warunki heurezy twórczej). Prezentacjom towarzyszą ilustracje graficzne (w przygotowaniu jest skrypt pt. "Prakseologia dobrej pracy dyplomowej"). Profesor Wojciech Chudy prowadzi także wykłady z etyki ogólnej, etyki pedagogicznej oraz wykłady fakultatywne, których problematyka koncentruje się wokół fenomenu kłamstwa, ujmowanego zarówno w aspekcie indywidualnych osób, jak i społeczeństw. Ten ostatni wykład, oprócz zawartości teoretycznej i historyczno-filozoficznej, zawiera wiele wskazań praktycznych, dotyczących zarówno obrony przed kłamstwem i manipulacją, jak i ich demaskacji (owocem wykładu stała się książka pt. 'Filozofia kłamstwa. Kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw', Oficyna Wydawnicza Volumen, Warszawa 2003, ss. 558). Obecnie przedmiotem badań (i wykładu fakultatywnego) prof. Chudego jest filozofia kłamstwa społecznego - problematyka fundamentalna dla dziedziny wychowania społecznego i moralnego. Wykład zawiera opis manipulacji w różnych dziedzinach życia społecznego (jak polityka i mass media) oraz rozbudowany aspekt praktyczny, dotyczący zapobiegania wadzie kłamstwa społecznego i walce z nim (w druku jest 'Esej o społeczeństwie i kłamstwie, tom I: Społeczeństwo zakłamane, tom II: Kłamstwo jako metoda', Oficyna Naukowa, Warszawa 2006). [w]: Przegląd Uniwersytecki, nr 5-6 (97-98), wrzesień-grudzień 2005 r., s. 35, oprac. Ewa Smołka |
Wojciech Chudy w swoim mieszkaniu, początek XXI w. (fot. arch. TVP3 Lublin) |
Msza św. żałobna została odprawiona w Kościele Akademickim KUL we wtorek 20 marca 2007 roku. Uroczystości pogrzebowe odbyły się bezpośrednio potem na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie (fotografie - TVP3 Lublin). |
Mszy żałobnej w kościele akademickim KUL przewodniczył Metropolita Lubelski, abp Józef Życiński. W homilii ks. prof. Marian Nowak, dyrektor Instytutu Pedagogiki KUL, mówił o prof. Chudym jako o filozofie, który w pedagogice sięgał do "podstaw, a także do najdalszych perspektyw wychowania". - Ze swą Katedrą Filozofii Wychowania ofiarował pedagogowi współczesnemu i pedagogice uprawianej w naszym środowisku swoistą "new way of seeing", uwrażliwiając na zagrożenia bezdrożami edukacji, podejmując wysiłek porządkowania chaosu propozycji teoretycznych - powiedział ks. Nowak. Dalej zauważył, że prof. Chudy przekazał studentom i doktorantom "szkołę pięknego myślenia". - Jak wielką wartość posiada jego przekonanie o sile prawdy, o jej blasku oraz tak dogłębne refleksje i badania nad przeciwieństwem prawdy, kłamstwem. Swoistym hasłem profesora i jego posługi może być stwierdzenie, które wypowiadał - pomagać, zwłaszcza młodym ludziom, prawdą. Było to dogłębne wczytanie się w słowa Jana Pawła II, przed 20 laty wypowiedziane na dziedzińcu naszego uniwersytetu - mówił. Dodał, że studenci podejmowali to świadectwo i często korzystali z konsultacji nie tylko naukowych, ale też życiowych u Profesora. Rektor KUL, ks. prof. Stanisław Wilk, żegnając "wielkiego filozofa, humanistę i przede wszystkim człowieka, który przykładem własnego życia uczył, jak odnajdować Boga" przypomniał, że chorzy i cierpiący są skarbem każdej społeczności ludzkiej. - W naszym uniwersytecie mamy kilkuset studentów i pracowników niepełnosprawnych, ale zmarły Profesor wyróżniał się tym, że poprzez swoje nauczanie, poprzez swoją postawę uczył radości w drodze do Boga - stwierdził. - Jego ogromny dorobek naukowy stanie się przedmiotem analiz i opracowań. Ale dla nas dzisiaj jest ważne jego świadectwo, o którym mówił, że jest szczególnie ważnym ośrodkiem wychowania - dodał. Zmarłego filozofa pożegnał także Janusz Krupski, kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, przyjaciel zmarłego. Podkreślił, że żegna swojego przyjaciela, prof. Chudego, nie tylko we własnym imieniu, ale w imieniu uczestników opozycji demokratycznej lat '70. i '80. XX w. Przypomniał, że Wojciech Chudy związał się z opozycją najpierw w Lublinie, z pismem "Spotkania", którego był autorem i redaktorem, a od roku 1980 z ośrodkiem w Gdańsku - Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża i "Solidarnością", gdzie w 1981 roku we Wszechnicy Związkowej wygłosił cykl wykładów z filozofii klasycznej dla studentów i robotników. - Po trudnych latach stanu wojennego, kiedy wielu zwątpiło w sens walki, Wojciech Chudy był tym człowiekiem, który mówił "będziemy walczyć dalej" - mówił Krupski. - Chyba najcenniejszym, co nam dał, była jego postawa, która najlepiej oddawała sens słów św. Pawła: "słabość jest moją siłą". Za tę postawę, to świadectwo, ten dar, bardzo ci Wojciechu dziękujemy - dodał. Przeczytał także postanowienie prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego o pośmiertnym przyznaniu prof. Chudemu Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej". "Wzorem bohaterskiej fascynacji nauką i oddania sprawie Jana Pawła II" nazwał zmarłego profesora kard. Stanisław Nagy. Depeszę kondolencyjną od honorowego przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL odczytał ks. prof. Tadeusz Styczeń, wieloletni dyrektor Instytutu. |
||
Relacja z pożegnania Wojciecha Chudego na podstawie materiału wrocławskiego Radio Rodzina 92 FM |
||
Akademicka Kronika Filmowa: prof. Wojciecha Chudego wspominają ks. Alfred Wierzbicki i Cezary Ritter |
Najważniejsze publikacje książkowe Wojciecha Chudego: Refleksja a poznanie bytu (1984); Filozofia wieczysta w czas przełomu (1986); Teatr bezsłownej prawdy (red., 1990); W łupinie orzecha, czyli filozofia bez przesady (1992); Rozwój filozofowania a "pułapka refleksji" (rozprawa habilitacyjna 1995), Skosem w prawo. Między polityką a metafizyką (1999); Filozofia kłamstwa. Kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw (2003); Drugie śniadanie u Sokratesa (2004); Społeczeństwo zakłamane (2006); - 1. Esej o społeczeństwie i kłamstwie - 2. Kłamstwo jako metoda |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wojciech Chudy: Filozofia kłamstwa. Kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw. Oficyna Wydawnicza VOLUMEN 2003 ISBN: 83-7233-059-X |
Wojciech Chudy (red.): Teatr bezsłownej prawdy. "Scena Plastyczna" Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1990 |
|
[Jan Piasecki, Principia nr 35] |
Strona główna witryny Wojciecha Chudego, która zaistniała w internecie w 2000 roku. |
Opracowanie i redakcja: Jan Krzysztof Wasilewski |
Ostatnia aktualizacja: 07.10.2008, godz. 00:28 - Artur Podsiadły