Biblioteka Uniwersytecka KUL i Wydawnictwo KUL

zorganizowały promocję książki

Aleksandry Witkowskiej i Joanny Nastalskiej

 

Staropolskie piśmiennictwo hagiograficzne

T. 1, Słownik hagiografów staropolskich
T. 2, Bibliografia hagiografii staropolskiej

 

A. Witkowska, J. Nastalska, 2007: Staropolskie piśmiennictwo hagiograficzne A. Witkowska, J. Nastalska, 2007: Staropolskie piśmiennictwo hagiograficzne

 

 

Promocję poprowadził prof. dr hab. Stefan Nieznanowski
Spotkanie odbyło się w piątek 15 czerwca o godzinie 17
w Bibliotece Uniwersyteckiej KUL, w Czytelni Teologicznej

Program:

Ks. dr Tadeusz Stolz, dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej KUL: przywitanie
Prof. dr hab. Stefan Nieznanowski - prezentacja publikacji
Prof. dr hab. Aleksandra Witkowska OSU: Hagiografia - problem badawczy
mgr Joanna Nastalska: Prace nad staropolskim piśmiennictwem hagiograficznym
Dr Zbigniew Piłat: Prezentacja bazy danych
Na koniec odbyła się dyskusja

Promocji towarzyszyła sprzedaż publikacji

 


Hagiografia - żywoty świętych, piśmiennictwo cieszące się wielką popularnością w Europie od przełomu IV i V w., mniej eksponowane w okresie odrodzenia, przeżywające renesans w okresie kontrreformacji, po soborze trydenckim (XVI w.).

 

Średniowieczne żywoty świętych składały się zazwyczaj z trzech części: życiorysu (vita), męczeństw (passio) oraz czynionych przez osobę uważaną za świętą cudów (miracula). Żywoty świętych w warstwie realistycznej są cennym źródłem historycznym, szczególnie w dziedzinie obyczajowości. Posługiwały się zwykle obiegowymi wątkami i sytuacjami, dostosowując je do tradycji i lokalnych wyobrażeń ludowych (legendy).

 

Żywoty świętych bywały pisane wierszem albo prozą. Wierszowane służyły nierzadko celom liturgicznym (oficjum rymowane). Pojawiały się też całe cykle żywotów świętych, np. głośna 'Złota legenda' Jacques'a de Voragine'a (XIII w.).

 

Polskie żywoty świętych zaliczają się do najstarszych zabytków piśmiennictwa, na przykład żywot św. Wojciecha (początek XI wieku). Ich rozwój datuje się od XIII wieku, kiedy powstały między innymi żywot św. Stanisława (kanonizowanego w 1253 roku), tzw. Vita minor i Vita major (powstały po roku 1260, wydany w roku 1884), żywot św. Jacka S. Polaka (druga połowa XIV wieku) - o charakterze legendy hagiograficznej.

 

Jan Długosz jest autorem żywotów: św. Stanisława (Vita S. Stanislai, powstały w latach 1460-1465, wydane w roku 1511) i św. Kunegundy ('Vita S. Cunegundis', powstały w latach1471-1474, wydanie w przekładzie polskim w roku 1617). Wierszowana 'Legenda o św. Aleksym' (kopia rękopiśmienna 1454, wydanie w roku 1876), 'Historia o św. Annie' (1520) Jana z Koszyczek, głośne 'Żywoty świętych' Piotra Skargi (wydane w roku 1579).

 

Źródło: Onet.pl - portal wiedzy

 

 


 

Autor: Jan Krzysztof Wasilewski
Ostatnia aktualizacja: 04.07.2008, godz. 06:24 - Jan Wasilewski