"Vita mutatur non tollitur" |
Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;prezentacje postaci i ich dorobku |
Henryk Damian Wojtyska (1933-2009) |
Henryk Damian Wojtyska- sylwetka Henryk Damian Wojtyska- publikacje |
Henryk Damian Wojtyska CP urodził się 13.05.1933 roku w Regiminie (Ciechanów), członek Zgromadzenia Pasjonistów od 1950 roku, wyświęcony na kapłana w 1957 r. W latach 1958-62 studiował historię Kościoła na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie doktoryzował się na podstawie pracy Card. Hosius, Legate to the Council of Trent (Rome 1967). Od 1969 r. pracownik naukowy i dydaktyczny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Habilitował się w 1975 r. (praca: Papiestwo Polska 1548-1563. Dyplomacja, Lublin 1977). W semestrze jesienno-zimowym 1980/81 wykładał historię Kościoła Polskiego w Newman College w Edmonton (Kanada), jako visiting professor. Prorektor ds. Młodzieży KUL w latach 1981-83. 1984-1994 kierownik ds. edytorskich Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie, gdzie zapoczątkował wydawanie serii Acta Nuntiaturae Polonae. Członek Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych (1984-2004), Lubelskiego Towarzystwa Naukowego i Towarzystwa Naukowego KUL, Akademii św. Karola w Mediolanie i Komisji Dziejów Odrodzenia i Reformacji przy Komitecie Nauk Historycznych PAN. Do roku 2004 konsultor Komisji Nauki Wiary (Sekcja Historyczna) przy Episkopacie Polski.
Kierunki zainteresowań naukowych: historia odrodzenia i reformacji, dzieje relacji Polski ze Stolicą Apostolską, hagiografia, zagadnienia hozjańskie, historia pasjonistów w Polsce. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie w klasztorze pasjonistów w Łodzi, dnia 24 marca 2009 r. |
W roku 1941 jego rodzina przeniosła się do Rawy Mazowieckiej gdzie Henryk Damian ukończył szkołę podstawową i średnią. Zafascynowany duchowością pasjonistów i osobą o. Jana Wszędyrównego wstąpił w r. 1950 do tegoż zgromadzenia. W latach 1952-1957 odbył studia seminaryjne u pasjonistów w Przasnyszu i 2 II 1957 r. przyjął święcenia kapłańskie. Władze zakonne wysłały Go do Rzymu na dalsze studia specjalistyczne w zakresie historii Kościoła. Rozpoczął je jesienią r. 1958 na Wydziale Historii Kościoła w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Studia uwieńczył doktoratem z historii uzyskanym w r. 1962 na podstawie rozprawy pt. Cardinal Hosius Legate to the Councile of Trente (druk pracy Rzym 1967). W roku akademickim 1968/1969 ponownie wykładał historię Kościoła w seminarium w Przasnyszu. Również w tym czasie pracował w duszpasterstwie i głosił rekolekcje. W lipcu 1969 r. otrzymał od ks. prof. M. Rechowicza propozycję pracy w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W październiku tegoż roku został zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w Międzywydziałowym Zakładzie Historii Kultury w Średniowieczu KUL i rozpoczął równocześnie pracę w Międzywydziałowym Zakładzie Leksykograficznym opracowującym Encyklopedię Katolicką. W 1972 r. został adiunktem i przeniesiono Go do Katedry Historii Kościoła w Średniowieczu w Instytucie Historii Kościoła. Habilitacja odbyła się 24 V 1975 r. na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Papiestwo-Polska. 1548-1563. Dyplomacja (druk - Lublin 1977). W r. 1976 został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Dziejów Teologii. Od tego roku był również kierownikiem tej katedry. W semestrze zimowym na przełomie lat 1980/1981 przebywał w Kanadzie jako visiting professor, gdzie wykładał historię Kościoła polskiego w Newman College w Edmontonie. W r. 1984, za pozwoleniem władz KUL, nawiązał współpracę z Polskim Instytutem Historycznym w Rzymie (finansowanym przez Fundację Lanckorońskich). W październiku 1987 r. objął w tym Instytucie funkcję wiceprezesa odpowiedzialnego za prace badawcze i wydawnicze. |
Henryk Damian Wojtyska (1933-2009) |
Henryk Damian Wojtyska (1933-2009) |
Ks. Prof. Wojtyska ma umiejętność przekazywania słuchaczom wiadomości. Gdy się więc zważy na Jego dobrą znajomość historii, źródeł historycznych i całego warsztatu naukowego, wszystko to dopełni Jego wizerunek jako profesora. Jeszcze przed pracą w KUL prowadził wykłady w seminarium własnego zgromadzenia. Natomiast w Lublinie prowadził wykłady przez wiele lat w zakresie historii Kościoła w ramach Wydziału Teologii. Były to zajęcia zarówno dla studentów świeckich, jak i dla słuchaczy kursu wyższego w Instytucie Historii Kościoła. Był promotorem 3 doktoratów i pod Jego kierunkiem napisano 34 prace magisterskie. Wysoko sobie cenił funkcję opiekuna studentów teologii; byt to rocznik 1971-1976. W latach 1977-1980 był duszpasterzem domu akademickiego na Poczekajce oraz ojcem duchownym konwiktu księży studentów KUL. W latach 1977-1979 był prodziekanem Wydziału Teologii i głównie troszczył się o tzw. kurs B teologii, na którym studiują świeccy. W roku akademickim 1976/1977 był kierownikiem Instytutu Historii Kościoła. Wreszcie w latach 1981-1983 był prorektorem KUL do spraw młodzieży. ks. Marek T. Zahajkiewicz |
Źródło: Roczniki Teologiczne, Historia Kościoła. Towarzystwo Naukowe KUL Tom XLVI, zeszyt 4, Lublin 1999.
|
Pełna biografia opracowana przez ks. Marka T. Zahajkiewicza oraz kompletna bibliografia do roku 1998 w: Roczniki Teologiczne, Historia Kościoła- Księga pamiątkowa ku czci Profesora Henryka Damiana Wojtyski CP. Towarzystwo Naukowe KUL Tom XLVI, zeszyt 4, Lublin 1999. |
Przygotowanie wystawy: Oddział Informacji Naukowej Obróbka graficzna oraz prezentacja na stronie www: Artur Podsiadły |
Ostatnia aktualizacja: 17.04.2019, godz. 08:34 - Monika Krzywicka