W dniu 26 maja 2020 r., w 83. roku życia
odszedł do Pana

ks. prof. dr hab. Wacław Hryniewicz

wybitny teolog i ekumenista, znawca teologii prawosławnej,

współzałożyciel i wieloletni dyrektor Instytutu Ekumenicznego KUL

Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie...

 



Dziekan Wydziału Teologii zaprasza na Mszę św. za śp. ks. prof. Wacława Hryniewicza,

która będzie odprawiona w kościele akademickim KUL w dn. 3 czerwca br. o godz. 19.00.
Mszy św. będzie przewodniczył ks. prof. Andrzej Kiciński, prorektor KUL,
a kazanie wygłosi ks. prof. Przemysław Kantyka, kierownik Sekcji Ekumenizmu. 

 


 


 


Ks. prof. Wacław Hryniewicz
urodził się w Łomazach k. Białej Podlaskiej 23 lipca 1936 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 1960 r. w Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów. W 1966 r. uzyskał  stopień doktora teologii na podstawie pracy doktorskiej pt. „O soteriologicznym znaczeniu zmartwychwstania Chrystusa w teologii katolickiej (1933-66)”, której promotorem był profesor i rektor KUL, a dziś Sługa Boży, ks. Wincenty Granat. Od 1963 r. był asystentem II Katedry Teologii Dogmatycznej. W latach 1968-1970 przebywał na stypendium badawczym w  Louvain/Leuven, w Paryżu, Londynie i Rzymie. Pobyt ten zaowocował przedstawieniem rozprawy habilitacyjnej pt. „Rola tradycji w interpretacji teologicznej. Analiza współczesnych poglądów dogmatyczno-ekumenicznych”  (kolokwium: 23 maja 1974). W rok później (1975) ks. dr hab. Wacław Hryniewicz został docentem, w 1984 r. profesorem nadzwyczajnym, a w 1992 r. profesorem zwyczajnym.

Dogłębna znajomość teologii katolickiej i prawosławnej, jak też pasja i zaangażowanie ekumeniczne sprawiły, że już od 1980 r. uczestniczył w pracach Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem rzymskokatolickim i Kościołem prawosławnym, pełniąc także funkcję konsultora Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan w Rzymie (1979-1984) oraz będąc członkiem Rady ds. Ekumenizmu Komisji Episkopatu Polski (1984-1994).

Ksiądz Profesor Wacław Hryniewicz był członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą. Również jego działalność dydaktyczna była szeroko znana. Gościł z wykładami między innymi w Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Francji, Belgii i Austrii. Dał się też poznać jako organizator i współorganizator sympozjów naukowych, krajowych i międzynarodowych, o charakterze ekumenicznym. Zdobył też uznanie jako członek ekumenicznego zespołu, który w latach 1998-2000 przygotowywał tekst dokumentu Charta Oecumenica. Wytyczne dla wzrastającej współpracy pomiędzy Kościołami w Europie przyjętego w kwietniu 2001 r. w Strasburgu przez Przewodniczących Konferencji Kościołów Europejskich oraz Radę Konferencji Biskupów Europy.

W swoim bogatym życiu naukowym pełnił na Wydziale Teologii funkcje, zawsze jednak związane z ekumenizmem. Od 1975 do 1983 r. był kierownikiem Sekcji Teologii Porównawczej i Ekumenicznej Wydziału Teologii KUL, a od powstania w 1983 r. Instytutu Ekumenicznego KUL – którego był współtwórcą – kierownikiem Katedry Teologii Prawosławnej i zastępcą kierownika tegoż Instytutu. Od 1 października 1997 do 14 lutego 2005 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Ekumenicznego.

Był redaktorem naczelnym „Zeszytów Naukowych KUL” (1975-1978), Zeszytu 7 „Roczników Teologicznych”: Teologia Ekumeniczna (do 2007), a także serii wydawniczych „Teologia w dialogu”, „Jeden Pan, jedna wiara” (do 2007)

Ks. Profesor był również członkiem towarzystw naukowych w kraju i za granicą: Towarzystwa Naukowego KUL (od 1983 r.), European Society for Ecumenical Research Societas Oecumenica (od 1988) oraz Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie (od 1992).

Kompetencje teologiczne Ks. Hryniewicza z wdzięcznością wykorzystywały czasopisma naukowe i wydawnictwa, z którymi współpracował. Był członkiem Rady Naukowej czasopisma „Eastern Churches Journal” (Fairfax, Virginia, USA), zespołu miesięcznika „Znak”, komitetu naukowego serii wydawniczej Teologia żywa Wydawnictwa Znak w Krakowie oraz Komitetu Konsultacyjnego wydawnictwa „Verbinum” Księży Werbistów w Warszawie. Na stałe współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”.

Rozległe zainteresowania badawcze zaowocowały w ciągu jego dotychczasowego życia imponującą liczbą publikacji. Jego bibliografia numerowana liczynblisko 1000 pozycji, w tym 25 książek oraz 164 artykuły naukowe w językach obcych. Przez wiele lat Ksiądz Profesor Hryniewicz prowadził badania nad chrześcijańską teologią paschalną, teologią nadziei i uniwersalizmem zbawienia. Głębokie zakorzenienie w tradycji chrześcijaństwa wschodniego sprawiało, że rozwijał teologię ekumeniczną, otwartą na dialog, szukającą dróg pojednania. Obok teologii paschalnej najbardziej charakterystycznym rysem jego twórczości, rozwijanym konsekwentnie od wielu już lat, była eschatologia, a w niej nadzieja na pojednanie z Bogiem wszelkiego stworzenia.

Ks. Profesor Hryniewicz wypromował 14 doktorów, którzy obecnie pracują naukowo w wielu ośrodkach uniwersyteckich w kraju oraz na KUL-u. Recenzował 7 rozpraw habilitacyjnych i 8 doktorskich, nie wspominając już o rzeszy magistrantów. Wygłosił też dwie laudacje dla prawosławnych doktorów honoris causa: Stylianosa (Harkianakis), Prawosławnego Metropolity Australii, 8 czerwca 1985 r. oraz Teoktysta (Toader Arăpăşu), Prawosławnego Patriarchy Rumunii, 7 listopada 2000 r.

W 2009  ks. Profesor Hryniewicz został Doktorem Honoris Causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, a w 2014 r. Doktorem Honoris Causa Uniwersytetu Opolskiego.

Jest laureatem wielu nagród i odznaczeń: Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (Warszawa 2004), Nagrody Księcia Konstantego Ostrogskiego (Białystok-Supraśl 1994), Nagrody im. św. Brata Alberta (Warszawa 1994), Nagrody im. Jana Długosza (Kraków 2004), Nagrody im. Ks. Józefa Tischnera (Kraków 2005), Medalu im. Anny Kamieńskiej (Gdańsk 1994), Medalu 100-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (Lublin 2018).

Zmarł 26. maja 2020 r. w Lublińcu, w 67. roku życia zakonnego, w 60. roku kapłaństwa.

Autor: Ewa Zięba
Ostatnia aktualizacja: 16.07.2020, godz. 08:21 - Ewa Zięba