|
Ksiądz Arcybiskup Ignacy Tokarczuk urodził się 1 lutego 1918 roku w Łubiankach Wyższych kolo Zbaraża. W 1937 roku wstąpił do Metropolitarnego Seminarium Duchownego we Lwowie i jednocześnie rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Studiował do momentu wkroczenia Armii Czerwonej do Lwowa i likwidacji Wydziału Teologicznego. W celu uniknięcia służby wojskowej przez kilka miesięcy ukrywał się w Łubiankach Wyższych. W 1940 roku powrócił do Lwowa i podjął studia w podziemnym seminarium zorganizowanym przez ks. Stanisława Frankla. 21.06.1942 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. Bpa Eugeniusza Baziaka. Jego pierwszą placówka duszpasterską była parafia Złotniki, następnie parafia św. Marii Magdaleny we Lwowie. W 1944 roku podjął pracę jako wikariusz przy parafii Chrystusa Króla w Katowicach. Dwa lata później rozpoczął naukę w dwuletnim Studium Zagadnień Społecznych i Gospodarczych Wsi w KUL, a w następnym roku – na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL. W 1951 roku uzyskał stopień doktora filozofii przedstawiając pracę Wpływ warunków ekonomicznych na rozwój duchowy człowieka w nauce św. Tomasza i rozpoczął pracę w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na stanowisku adiunkta. Prowadził wykłady dotyczące m.in. przemian współczesnej religijności polskiej, ateizmu, teologii dla świeckich. W 1952 roku ze względu na pogarszającą się sytuacje polityczną wyjechał do Olsztyna, gdzie został zatrudniony w Seminarium Duchownym „Hosianum". W 1962 rokuwrócił na KUL jako adiunkt w Katedrze Teologii Pastoralnej. Pracował tam do 1965 roku, kiedy to 3 grudnia otrzymał z rąk księdza Prymasa Stefana Wyszyńskiego nominację na biskupa przemyskiego. 2 czerwca 1991 roku został mianowany arcybiskupem, a 22 marca 1992 - Metropolitą Przemyskim. 17 kwietnia 1993 roku zwolniono go z obowiązków ordynariusza diecezji przemyskiej ze względu na ukończenie 75 lat.
W latach 1967-1993 był członkiem Rady Głównej Episkopatu Polski i wielu komisji, m.in. Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego, Komisji ds. Budowy Kościołów, Komisji Wspólnej Episkopatu i Rządu PRL, przewodniczącym Komisji „Iustitia et Pax".
Za swoją postawę duszpasterską otrzymał Medal Wdzięczności Polonii przyznawany przez Polonijną Rodzinę Radia Maryja, Nagrodę Stefana Wyszyńskiego za bezkompromisową służbę Prawdzie (1996) Krzyż Obrony Lwowa (1981), Odznakę „Zasłużony za działalność kulturalną" nadaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego 3 października 2001 roku. Był honorowym obywatelem miasta Przemyśla, Rzeszowa, Jarosławia, Jasła i wielu innych. Otrzymał również tytuł Honorowego Członka NSZZ „Solidarność", Honorowego Członka Związku Sybiraków.
Był autorem wielu publikacji i artykułów, m.in. Moc i wytrwałość (1987), W służbie Kościoła i Narodu (1997), Od Zbaraża do Przemyśla (1998), Perspektywy Europy w pluraliźmie („Niedziela" 29:1986 nr 13 s. 1,4-5).
Zmarł 29 grudnia 2012 roku w Przemyślu.
|
Ks. bp Ignacy Tokarczuk
Ustawodawstwo Biskupa Przemyskiego
Pożegnanie "Niezłomnego Pasterza"
Ks. Witold Jedynak
"Nie można zdradzić Ewangelii"
Księga Jubileuszowa
Arcybiskup Ignacy Tokarczuk
Z Arcybiskupem w nowe tysiąclecie
Ks. Andrzej Garbarz
Aktualność posługi
