Biblioteka Uniwersytecka

Świętego Jana Pawła II i Prymasa Tysiąclecia łączyła szczególna więź. Przepełnieni głęboką miłością do Boga oraz Matki Najświętszej, otaczali opieką Kościół katolicki i dążyli do wyswobodzenia Polski spod jarzma komunistycznego reżimu.  

Kardynał Stefan Wyszyński, sam zmagając się z ciężką chorobą, po zamachu na życie Ojca Świętego, w czasie mszy świętej, mówił: 

„Proszę was, aby te heroiczne modlitwy, które zanosiliście w mojej intencji […], żebyście to wszystko skierowali wraz ze mną ku Matce Chrystusowej o zdrowie i siły dla Ojca Świętego” 

Warszawa, 14 maja 1981 rok 

28 maja 1981 roku Prymas Tysiąclecia odszedł do domu Pana. 16 czerwca 1983 roku, podczas drugiej pielgrzymki do Polski, Jan Paweł II, w Katedrze św. Jana w Warszawie, mówił: 

„[…] Pierwszy etap mojej jasnogórskiej pielgrzymki w związku z sześćsetną rocznicą Wizerunku Matki Chrystusa prowadzi do katedry warszawskiej, do grobu wielkiego Prymasa Tysiąclecia, Kardynała Stefana Wyszyńskiego.  

  Nie mogłem przybyć do Warszawy na jego pogrzeb w dniu 31 maja 1981 roku, z powodu zamachu na moje życie 13 maja, co spowodowało kilkumiesięczny pobyt w szpitalu.  

Kiedy dzisiaj dane mi jest przybyć do Ojczyzny, pierwsze moje kroki skierowuję do jego grobu. 

  I staję przy ołtarzu archikatedry św. Jana, aby pierwszą Mszę św. na polskiej ziemi odprawić za niego. Odprawiam ją za duszę śp. Stefana Kardynała, ale łączę tę Najświętszą Ofiarę z głębokim dziękczynieniem. Dziękuję Bożej Opatrzności za to, że w trudnym okresie naszych dziejów, po drugiej wojnie światowej, na przełomie pierwszego i drugiego Tysiąclecia – dała nam tego Prymasa, tego Męża Bożego, tego Miłośnika Jasnogórskiej Bogurodzicy, tego nieustraszonego Sługę Kościoła i Ojczyzny. […] 

Można do niego odnieść słowa poety: 

Z pokorą teraz padam na kolana, 

abym wstał silnym Boga robotnikiem. 

Gdy wstanę - mój głos będzie głosem Pana, 

mój krzyk - Ojczyzny całej będzie krzykiem. [Juliusz Słowacki, Tak mi, Boże, Dopomóż] 

  […] Odszedł do Ojca w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, a pogrzeb jego odbył się w uroczystość Nawiedzenia Bogurodzicy. Jakby Pani Jasnogórska chciała wycisnąć ostatnią ziemską pieczęć na życiu tego Prymasa, który wraz z Episkopatem Polski zaprosił Ją do nawiedzenia wszystkich diecezji i parafii w naszej Ojczyźnie.  

  Dziękując Trójcy Przenajświętszej za wielką posługę prymasa Tysiąclecia, prosimy Króla wieków, aby nic nie zniszczyło tego głębokiego fundamentu, jaki dane mu było złożyć w duszy Ludu Bożego na całej polskiej ziemi”.  

Jan Paweł II, II pielgrzymka do Ojczyzny, Warszawa 1983 rok

P. Raina, 1978. Wybór papieża Jana Pawła II. Zapiski prymasa, Warszawa 2008. (okładka: I. Dzieszko)

Pomnik Jana Pawła II i Stefan Kardynała Wyszyńskiego na dziedzińcu KUL, 1983, fot. Janusz Kolasa (1); zdjęcie dostępne w Archiwum Uniwersyteckim KUL