"Vita mutatur non tollitur"

Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;

prezentacje postaci i ich dorobku

Prof. Daniel Olszewski (1934-2015)

Daniel Olszewski - sylwetka i publikacje

Ks. prof. Daniel Olszewski 1934-2015

Ks. prof. dr hab. Daniel Olszewski urodził się 5 września 1934 roku w Wolicy w parafii Jasionna. Szkołę podstawową i średnią ukończył w Jędrzejowie. W 1952 roku podjął studia teologiczno-historyczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach, które zakończył przyjęciem święceń kapłańskich (1958 r.). Pracował trzy lata jako wikariusz w Pilicy. Następnie rozpoczął studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i w 1966 roku uzyskał magisterium, pisząc pracę pod kierunkiem prof. Jerzego Kłoczowskiego. W latach 1966-1969 pracował w duszpasterstwie akademickim w Kielcach. Doktorat obronił w 1972 roku na Uniwersytecie Warszawskim (promotorem był prof. Stefan Kieniewicz) a habilitację uzyskał w 1986 roku w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1998 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Wykładał historię Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach (lata 1973-2010) oraz w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (lata 1983–1989). W 1991 roku, jako pierwszy duchowny, został adiunktem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach (obecnie Uniwersytet Jana Kochanowskiego). Dwa lata później objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Historii Kultury, Oświaty i Nauki a w 2000 r. otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. Współpracował naukowo z Instytutem Geografii Historycznej Kościoła w Polsce przy KUL (od 1970 r.) oraz Instytutem Tomistycznym oo. Dominikanów w Warszawie (od 1971 r.).

Był członkiem Komitetu Nauk Historycznych PAN, Kieleckiego Towarzystwa Naukowego, Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie, Komisji Badań Porównawczych nad Kościołami czy Towarzystwa Naukowego KUL. W 1996 r. otrzymał za osiągnięcia naukowe nagrodę indywidualną I stopnia rektora WSP w Kielcach, a w 1997 roku został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Za zasługi na rzecz Kościoła uzyskał godność kanonika Honorowego Kieleckiej Kapituły Katedralnej (1994).

Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na historii Kościoła katolickiego i przemianach społeczno-religijnych w XIX w., a także na polskiej kulturze religijnej XIX i XX w. oraz religiach niechrześcijańskich. Był autorem ok. 350 publikacji, m.in. podręcznika Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, Z zagadnień religioznawstwa, Polska kultura religijna na przełomie XIX i XX wieku a także współredaktorem wielu monografii historycznych dotyczących parafii diecezji kieleckiej.

Zmarł 6 lutego 2015 roku w Domu Księży Emerytów w Kielcach, po długiej i ciężkiej chorobie. Miał 81 lat, z czego 57 przeżył w kapłaństwie.