Będą święci dla swojego Boga, nie będą bezcześcić imienia Bożego, bo oni składają dla Jahwe ofiary spalane, pokarm swojego Boga, a więc będą świętością.
Księga Kapłańska 21, 6
Jezus przywołał do siebie
tych, których sam chciał
... aby mu towarzyszyli,
by mógł wysyłać ich
na głoszenie nauki
Mk 3, 13-14
Biskup bowiem winien być, jako włodarz Boży, człowiekiem nienagannym, nieskłonnym do gniewu, nieskorym do pijaństwa i awantur, niechciwym brudnego zysku, lecz gościnnym, miłującym dobro, rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym, powściągliwym, przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki, aby przekazując zdrowa naukę, mógł udzielać upomnień i przekonywać opornych.
Tt 1, 5-9
góra strony |
|
Wszyscy dobrzy pasterze są w Jednym i jedno stanowią. Gdy oni pasą, Chrystus pasie. Przyjaciele oblubieńca nie przemawiają własnym głosem, ale radują się na głos oblubieńca. Dlatego gdy oni pasą, Chrystus pasie
i mówi: „To ja pasę". W nich bowiem jest Jego głos i Jego miłość. Także i Piotra, któremu powierzył owce, jak drugiemu sobie, zjednoczył ze sobą [...]. Dlatego powierzając mu owce, najpierw – aby nie wydawało się,
iz powierza owce komuś innemu niż sobie – pyta: „Piotrze, miłujesz Mnie?". Odpowiedział: „Miłuję".
I powtórnie: „Miłujesz Mnie?". Odpowiedział: „Miłuję". I trzeci raz: „Miłujesz Mnie?". Odpowiedział: „Miłuję". Umacnia miłość, aby zapewnić jedność. Tak więc on sam pasie w nich, oni zaś pasą w Nim jednym.
Św. Augustyn, Mowa 46
Oto Pan po dwóch wysyła uczniów, aby nauczali; dwa są bowiem przykazania miłości: miłość Boga i miłość bliźniego; mniej niż między dwoma miłości być nie może. Nie można powiedzieć, że ktoś siebie kocha, gdyż miłość, aby mogła być miłością, musi być skierowana do kogoś. Po dwóch Pan wysyła uczniów, aby nauczali, przez co nam milcząco wskazuje, iż kto nie ma miłości, nie powinien w żadnym razie podejmować się nauczania.
św. Grzegorz Wielki
Homilie na Ewangelie 17, 1
góra strony |
|
Kapłani Nowego Testamentu, chociaż z racji sakramentu święceń wykonują wśród Ludu i dla Ludu Bożego bardzo wzniosłe i nieodzownie potrzebne zadanie ojca i nauczyciela, wspólnie jednak ze wszystkimi wiernymi są uczniami Pana i uczestnikami Jego Królestwa dzięki łasce powołującego Boga. Ze wszystkimi bowiem odrodzonymi w chrzcielnym źródle prezbiterzy są braćmi wśród braci jako członkowie jednego i tego samego Ciała Chrystusowego, którego budowanie wszystkim zostało zlecone.
Prezbiterzy zatem tak powinni przewodniczyć, by nie szukając swego, lecz tego, co należy do Jezusa Chrystusa, współpracowali z wiernymi świeckimi i zachowywali się wśród nich na wzór Mistrza, który nie przyszedł do ludzi „po to, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu".
Sobór Watykański II
Presbyterorum ordinis, 9
góra strony |
| |
Wierzcie w moc waszego kapłaństwa! Na mocy sakramentu otrzymaliście wszystko to, czym jesteście. Gdy wypowiadacie słowo „ja" czy „mój" („Ja ci odpuszczam... To jest bowiem ciało moje..."), czynicie to nie w waszym imieniu, ale w imieniu Chrystusa (in persona Christi), który chce posłużyć się waszymi ustami
i rękami, waszym oddaniem i talentem. Podczas święceń – poprzez liturgiczny znak nałożenia rąk – Chrystus wziął was pod swą szczególną opiekę. Jesteście ukryci w dłoniach i Sercu Chrystusa. Zanurzcie się w Jego miłości i powierzcie Mu waszą miłość! W chwili gdy wasze ręce zostały namaszczone olejem, znakiem Ducha Świętego, zostały one przeznaczone do służby w dzisiejszym świecie – jako ręce Pana. Nie mogą już służyć waszemu egoizmowi; muszą świadczyć przed światem o miłości Boga.
Benedykt XVI, Przemówienie podczas spotkania z duchowieństwem,
Warszawa, Archikatedra św. Jana, 25 maja 2006
góra strony |
| |
Każdy bowiem arcykapłan z ludzi brany,
dla ludzi bywa ustanawiany
w sprawach odnoszących się do Boga
Hbr 5, 1
Bóg powołuje zawsze swoich kapłanów z określonych środowisk życia ludzkiego i kościelnego, które
w sposób nieuchronny ich kształtują i do których zostają posłani z posługa Ewangelii Chrystusa.
Jan Paweł II, Adhortacja Apostolska „Pastores dabo vobis", nr 5
góra strony |
| |
Właśnie wam trzeba koniecznie polecić studiowanie posługi, byście mogli ją lepiej przeżywać.
Zdarza się to – o ile można dokonywać porównań – we wszystkich zawodach: jeśli ktoś nie uzupełnia kompetencji – a to dokształcanie nie dokonuje się jedynie przez praktykę, ale opiera się także na refleksji
i studiowaniu – jeżeli nie jesteśmy na bieżąco ze sprawami, zostajemy w tyle; a jeśli zostajemy w tyle, nie jesteśmy zdolni do wykonywania własnego obowiązku i w fatalny sposób zaczynamy odczuwać niechęć do własnej posługi; ksiądz, który stracił motywację, staje się kimś smutnym dla samego siebie i jest powodem smutku dla innych.
Jan Paweł II, Rzym, 27 stycznia 1989
góra strony |
|
Nasz celibat wyraża ze swej strony to, że zostaliśmy całkowicie poświęceni dla dzieła, do którego powołał nas Pan:
kapłan,
wybrany przez Chrystusa,
staje się „człowiekiem dla innych",
całkowicie oddany Królestwu,
z niepodzielnym sercem,
zdolnym do przyjęcia ojcostwa w Chrystusie
Jan Paweł II, Paryż 30 maja 1980
góra strony
|
| |
|
Nikt sam sobie nie bierze tej godności,
lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga
Hbr 5, 4
Błagamy Ciebie, Boże,
uświęć swoim błogosławieństwem ten olej,
niech go przeniknie moc Ducha Świętego
za współdziałaniem potęgi Chrystusa, Twojego Syna.
Od Jego świętego imienia wzięło swą nazwę krzyżmo,
którym namaszczałeś kapłanów i królów, proroków i męczenników.
Niechaj Twoja moc uczyni to krzyżmo sakramentalnym znakiem
pełnego zbawienia i życia dla tych, którzy mają się odnowić
przez obmycie wodą chrztu świętego.
Niech wszyscy ochrzczeni przeniknięci świętym namaszczeniem
i uwolnieni od grzechu pierworodnego
staną się Twoją świątynią i wydają woń niewinnego życia.
Niech zgodnie z Twoim postanowieniem,
otrzymując godność królewską, kapłańską i prorocką,
przyobleką się w szatę niezniszczalnej łaski.
Niechaj dla odrodzonych z wody i Ducha Świętego
olej ten stanie się krzyżmem zbawienia i sprawi,
by mieli oni uczestnictwo w życiu wiecznym
i współudział w chwale niebieskiej.
Z modlitwy konsekracji krzyżma świętego w Wielki Czwartek
góra strony
|
|
|
Potem dał mi Pan i daje tak wielkie zaufanie do kapłanów, którzy żyją według zasad świętego Kościoła Rzymskiego, ze względu na ich godność kapłańską, że chociaż prześladowaliby mnie, chcę się do nich zwracać. I chociaż miałbym tak wielką mądrość jak Salomon, a spotkałbym bardzo biednych kapłanów tego świata, nie chcę wbrew ich woli nauczać w parafiach, w których oni przebywają. I tych, i wszystkich innych chcę się bać, kochać i szanować jako moich panów. I nie chcę dopatrywać się w nich grzechu, ponieważ rozpoznaję w nich Syna Bożego i są moimi panami. I postępuję tak, ponieważ na tym świecie nie widzę niczego okiem cielesnym z Najwyższego Syna Bożego, tylko Najświętsze Ciało i Najświętszą Krew, które oni przyjmują i oni tylko innym udzielają.
Św. Franciszek z Asyżu, Testament
góra strony |
|
|
Bądźcie szczęśliwi i dumni z tego, że jesteście kapłanami.
Wszyscy ochrzczeni tworzą lud kapłański, co oznacza, że winni oni składać Bogu ofiarę duchową z całego swojego życia, ożywianego pełną miłości wiarą, łącząc ją z jedyną Ofiarą Chrystusa.
Szczęśliwie przypomniał nam o tym Sobór.
Ale my właśnie po to otrzymaliśmy urzędowe kapłaństwo, aby uświadomić ludziom świeckim ich kapłaństwo
i sprawić, by mogło ono być przez nich wykonywane.
My zostaliśmy upodobnieni do Chrystusa Kapłana, abyśmy osobiście byli zdolni działać w imieniu Chrystusa jako Głowy.
Nasze posłannictwo kapłanów Nowego Testamentu jest wyjątkowe i nieodzowne: jest to bowiem kapłaństwo Chrystusa.
Jan Paweł II – Paryż, 30 maja 1980
góra strony |
|
|
Modlitwa za kapłanów
Boski Zbawicielu, Jezu Chryste, który powierzyłeś kapłanom jako swoim zastępcom całe dzieło Odkupienia, ratowania i uświęcania świata, ofiaruję Ci przez ręce Twej Najświętszej Matki wszystkie modlitwy, radości, ofiary i cierpienia dnia dzisiejszego w intencji uświęcenia kapłanów i kandydatów do stanu kapłańskiego.
Daj nam prawdziwie świętych kapłanów, pałających ogniem Twej Boskiej miłości, którzy by szukali jedynie Twej większej czci i zbawienia naszych dusz. Strzeż ich od niebezpieczeństw duszy i ciała, a w szczególności ochraniaj ich od tego, co zagraża ich cnocie i obniża w nich ideał świętości kapłańskiej.
A Ty, Maryjo, dobra Matko kapłanów, ochraniaj ich od niebezpieczeństw zagrażających ich świętemu powołaniu i przyprowadź do Dobrego Pasterza także tych biednych kapłanów, którzy zbłądzili i stali się niewiernymi przyjętym na siebie obowiązkom. Amen
Ks. Aleksander Radecki, Żniwo wielkie, ale robotników mało.
Modlitewnik dla osób wspierających powołania kapłańskie i zakonne,
Kraków 2007
góra strony |
|
 |
| |
|
Jan Maria Vianney umarł w Ars 4 sierpnia 1859 roku, po czterdziestu przeszło latach wyczerpującego posługiwania. Miał siedemdziesiąt trzy lata. W chwili jego przybycia, Ars było nieznaną wioską w diecezji Lyonu. U schyłku jego życia spieszyła tu cała Francja, a sława jego świętości, już po odejściu do Boga, zwróciła uwagę Kościoła powszechnego. Pius X dokonał jego beatyfikacji w roku 1905, Pius XI kanonizował go w roku 1925, a w roku 1929 ogłosił go patronem proboszczów całego świata. W stulecie śmierci papież Jan XXIII w encyklice Nostri sacerdoti primitas przedstawił proboszcza z Ars jako wzór życia i ascezy kapłańskiej, wzór pobożności i kultu eucharystycznego, wzór gorliwości pasterskiej i to w kontekście potrzeb naszych czasów.
Zachęcam Was przeto do zastanowienia się nad waszym kapłaństwem wobec tego niezrównanego pasterza, który dał przykład pełnej realizacji posługiwania kapłańskiego, a zarazem świętości szafarza.
Jan Paweł II, List do kapłanów na Wielki Czwartek 1986
Modlitwa na Rok Kapłański
odmawiana każdego dnia na zakończenie Mszy świętej
w bazylice w Ars
Ojcze Niebieski, w tym Roku Kapłańskim,
który dałeś Twojemu Kościołowi,
prosimy Cię za wszystkimi kapłanami świata.
Przyjdź ich pobłogosławić, uczyń owocną ich posługę.
Daj Twoim pasterzom,
przez wstawiennictwo Świętego Proboszcza z Ars,
serce podobne do Serca Twojego Syna.
Wzbudź przez Twojego Ducha Świętego
liczne powołania kapłańskie. Amen
góra strony
|
|
| |
Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko
|
| Publikacje ks. Jerzego Popiełuszki |
 |
Publikacje o ks. Jerzym Popiełuszce
|
 |
|
góra strony
|
|
|
|
Kapłaństwo (wiersz)