|
26 sierpnia 1956 roku na Jasnej Górze, w 300. rocznicę Ślubów Lwowskich króla Jana Kazimierza, odbyły się Jasnogórskie Śluby Narodu.
Tekst Ślubów, wobec zebranych pielgrzymów, przeczytał bp Michał Klepacz, ale jego autorem był Kardynał Stefan Wyszyński, wówczas uwięziony w Komańczy. Przy ołtarzu pozostał pusty fotel Prymasa, na którym leżały biało-czerwone róże.
O tamtym dniu Kardynał Stefan Wyszyński mówił:
„Jakże gorąco w głębi duszy pragnąłem, aby w dniu 26 sierpnia, w dniu tryumfu naszej Królowej, stać tu, wraz z ludem, u stóp Jej Tronu. Było to pragnienie bardzo usprawiedliwione, ale i bardzo dziecięce … Czułem jednak, że trzeba wszystkiego się wyrzec, zarówno mego pasterskiego, prymasowskiego prawa, jak i radości, do której dziecko wobec swej Matki ma prawo. Czułem, że wielką chwałę Królowej Polski ktoś musi okupić. Że za nowy Jej tryumf wśród Ludu wierzącego trzeba wiele zapłacić. Że duchowe odrodzenie Narodu, podjęte w Jej Imię, na progu Tysiąclecia, przez odnowienie Ślubowań, musi bardzo kosztować”. Jasna Góra – kaplica Cudownego Obrazu, 2 listopada 1956 roku
Z okresu uwięzienia w Komańczy pochodzą także m.in. „List do moich kapłanów” oraz „Program Wielkiej Nowenny”.
W oparciu o Jasnogórskie Śluby Narodu w 1957 roku Prymas Tysiąclecia zainaugurował Wielką Nowennę, która trwała 9 lat i była szczególnym czasem – przygotowywała Naród do obchodów tysiąclecia chrztu Polski. To także z inicjatywy Kardynała Stefana Wyszyńskiego rozpoczęła się peregrynacja kopii cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej po polskich parafiach.
|
|
|
|
|
Ostatnia aktualizacja: 28.04.2021, godz. 23:44 - Małgorzata Augustyniuk