Biblioteka Uniwersytecka

Kardynał Stefan Wyszyński w swoich wypowiedziach wielokrotnie zwracał się do rodzin, wskazując, że postawy patriotyczne kształtowane są wśród najbliższych: 

„Nie ma lepszej szkoły miłości do Narodu i Ojczyzny, jak szkoła miłości w rodzinie. Dziecięcymi oczyma patrzcie na pracowite i troskliwe dłonie matki, które się nieustannie krzątają, na troskę ojca, zwłaszcza gdy umie on poświęcić wszystkie swoje upodobania i skłonności, byleby tylko jak najlepiej urządzić życie rodzinne. 

Jeżeli chcecie nauczyć się miłości społecznej w pracy i we współżyciu z innymi ludźmi, starajcie się zdobywać tę delikatną umiejętność właśnie w rodzinie, przez miłość mężów do żon i żon do mężów, przez ducha wyrozumiałości, przebaczenia, opanowania siebie […]”.  

Niepokalanów, kwiecień 1969 roku 

Prymas Tysiąclecia podkreślał odpowiedzialność spoczywającą na wszystkich członkach rodziny, których postawa bezpośrednio nie tylko tworzy atmosferę w domu, ale ostatecznie wpływa także na Ojczyznę i świat:  

„Każdy z nas musi czuwać nad tym, aby wnosić pokój do swojego otoczenia. Wy – mężowie, musicie wnosić pokój do waszych rodzin. Wy – małżonki, mimo trudnych obowiązków, przezwyciężając zmęczenie, za wszelką cenę utrzymujcie atmosferę pokoju w rodzinie, wobec dzieci i całego otoczenia. I ty – droga młodzieży […] od początku musisz pielęgnować w sobie ład myśli, uczuć i pragnień. Jest to niezbędny warunek do normalnego rozwoju duchowego i przygotowania się do przyszłych zadań. A nawet wy – małe dzieci, możecie przyczynić się do pokoju w rodzinach […]. Rodziny pełne pokoju wnoszą tę atmosferę do współżycia w Narodzie. Naród bowiem jest »Rodziną rodzin«”.  

Gniezno, Bazylika Archikatedralna, Dzień Pokoju, 1 stycznia 1968 roku 

Szczególnej trosce Kardynał polecał życie nienarodzone, którego był wielkim obrońcą, mówił: „Każdy człowiek, poczęty w łonie matki, ma prawo do życia, do poznania świata, do doświadczenia swych sił, do osiągnięcia tego celu, który mu Bóg wyznaczył”. W tekście Ślubów Jasnogórskich pisał: 

„Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady, przyrzekamy Ci, z oczami utkwionymi w żłobek betlejemski, że odtąd wszyscy staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak ojcowie nasi walczyli o byt i wolność Narodu, płacąc obficie krwią własną”. 

S. Wyszyński, Prymas Polski w obronie życia. Cz. 1, Warszawa 1982.